|
Wykonanie: xxx
|
 
na co Kapituła na zebraniu dnia 13
października 1951 roku wyraziła się pozytywnie tj. za erekcją tej
parafii.W dniu 15 października 1951 roku ksiądz biskup Jan Kanty Lorek
dekretem erygował parafię w Jasieńcu Iłżeckim pod wezwaniem św. Andrzeja
Boboli Męczennika. Treść dekretu erekcyjnego miała następujące
brzmienie:
„1. Ponieważ sprawa duszpasterska wymaga dla dobra wiernych utworzenia w
Jasieńcu Iłżeckim nowej samodzielnej parafii, dlatego w myśl kanonu 1428
§ 2 erygujemy nową parafię w Iłżeckim Jasieńcu.
2. W
myśl kanonu 454 § 5 nowe beneficjum parafialne w Jasieńcu Iłżeckim mieć
będzie charakter beneficjum usuwalnego.
3.
Kościołowi w Jasieńcu Iłżeckim pod wezwaniem Św. Andrzeja Boboli
Męczennika nadajemy tytuł i charakter kościoła parafialnego.
4. Do
nowej parafii należeć będą następujące wsie z ich terytoriami i
mieszkańcami z parafii Iłża: Jasieniec Górny, Jasieniec Dolny,
Nadleśnictwo Marcule. Z parafii Mirzec: Małyszyn Stary, Małyszyn Nowy i
Krzewa z wyjątkiem tzw. „Winkla”. Granicą w Małyszynie Nowym pomiędzy
parafią Mirzec i Jasieniec będzie tzw. „Wygon”. Na zachód od Wygonu do
Mirca, na wschód do Jasieńca. Powyżej wymienione wsie oddzielamy na
zawsze od parafii Iłża i Mirzec.
5. O
budynki kościelne, plebańskie i służby kościelne postara się nowa
parafia.
6.
Cmentarz grzebalny parafialny ma być urządzony przez ogół parafian
zgodnie z kanonem 1208.
7.
Uposażenie proboszcza stanowić będą ofiary parafialne za posługi
duchowne i ziemia beneficjalna.
8.
Dekret ten wchodzi w życie od 1 listopada 1951 roku.
Z upoważnienia biskupa 3 października 1951 roku ksiądz Młodożeniec
dokonał poświęcenia cmentarza grzebalnego dla kościoła parafialnego w
Jasieńcu Iłżeckim, a 9 listopada tego roku poświęcenia dzwonu dla tejże
parafii. Ksiądz biskup Jan Kanty Lorek w odpowiedzi na prośbę, upoważnił
księdza Łapińskiego proboszcza parafii rzymsko - katolickiej Jasieniec
Iłżecki powiatu starachowickiego do podjęcia prawem przewidzianych
czynności związanych z urządzeniem księgi wieczystej dla wszystkich
nieruchomości kościelnych stanowiących własność kościoła pod wezwaniem
św. Andrzeja Boboli w Jasieńcu Iłżeckim na rzecz tego kościoła. Ksiądz
Stanisław Łapiński obejmując parafię w Jasieńcu Iłżeckim tak relacjonuje
ówczesny stan kościoła i parafii: „Kościół pod wezwaniem św. Andrzeja
Boboli, parafii Jasieniec Iłżecki, dekanat iłżecki, powiat Starachowice,
województwo kieleckie stanowi kaplica zbudowana z drewna w 1937 roku.
Właściwy kościół murowany jest w projekcie. Obecnie gromadzony jest
materiał. Kaplica miała służyć początkowo dla innych celów, lecz wskutek
dużej odległości od pobliskich kościołów w 1941 roku mieszkańcy obierają
ją jako dom modlitwy - domus Domini. I od tej chwili poczyna ogniskować
się tutaj życie religijne. Jednakże w tym czasie wynikły pewne
komplikacje, a mianowicie Stanisław Kobylarz, który sprzedał ziemię
rzymsko - katolickiej diecezji sandomierskiej obrządku łacińskiego na
rzecz kościoła w Jasieńcu Iłżeckim, chciał teraz z tej transakcji się
wycofać, stąd przeciwko niemu musiała być prowadzona sprawa w sądzie o
eksmisję z dwóch mórg ziemi, które sprzedał. Ksiądz Stanisław Łapiński
uzyskał od biskupa pełnomocnictwo w tej sprawie. Sąd Powiatowy w
Starachowicach z siedzibą w Iłży w dniu 13 stycznia 1954 roku orzekł
co następuje: „Usuwa się Stanisława Kobylarza wraz z rzeczami i osobami
prawa jego reprezentującymi z działki ziemi o powierzchni dwóch morgów,
wchodzącej w skład kolonii, zapisanej w tabeli nadawczej wsi Jasieniec
Iłżecki pod nr 1, położonej w granicach: z zachodu droga, ze wschodu
ziemia Jana i Marianny małżeństwa Borcuch, z północy część północna sadu
znajdującego się z południowej strony domu mieszkalnego Stanisława
Kobylarza i oddaje ją w posiadanie i użytkowanie rzymsko - katolickiej
Diecezji Sandomierskiej w Sandomierzu”. Tego samego dnia, na prośbę
księdza Łapińskiego komornik sądowy dokonał rozgraniczenia nieruchomości
rolnej położonej we wsi Jasieniec Iłżecki, zapisanej w tabeli pod nr 1 i
akcie notarialnym Nr 261/1941 stanowiącej własność rzymsko - katolickiej
Diecezji Sandomierskiej. Nieruchomość tę rozgranicza się w sposób
następujący: „Linie graniczne tej nieruchomości biegną poczynając od
punktu położonego przy drodze granicznej w kierunku wschodnim na
długości 48,15 m. Następnie w kierunku południowym na długości 234,10 m,
w kierunku zachodnim na długości 47,55 m. I wzdłuż drogi polnej na
długości 234,10 m. Nieruchomość ta graniczy od strony północnej i
południowej z gruntami Kobylarza Stanisława, od strony wschodniej z
gruntami Borcucha Jana, a od strony zachodniej z drogą polną. Położenie
punktów i linii granicznych nieruchomości uwidocznione jest na planie
pomiarowym sporządzonym przez Mierniczego Powiatowego Iłżeckiego
Starzyńskiego Bohdana i wpisanym pod Nr 31/50 roku do dziennika
zamówień, a stanowiącym istotną część składową niniejszego orzeczenia.
Granice nieruchomości utrwalone zostały na gruncie słupami betonowymi”.
Po
to, by być zupełnie przekonanym, o tym, że mieszkańcy Jasieńca i
pobliskich wiosek chcą współtworzyć nową parafię, ksiądz Biskup zlecił
księdzu Młodożeńcowi przeprowadzić plebiscyt wśród ludności wiosek
mających należeć do nowej parafii Jasieniec Iłżecki, który odbył się 3
października 1951 roku. Wyniki plebiscytu były zadawalające, a
mianowicie: mieszkańcy wszystkich części Jasieńca, z wyjątkiem kilku
osób chcą należeć do nowej parafii, Nadleśnictwa Marcule także, ludzie z
wioski Krzewa oprócz jednego i z wyjątkiem tzw. Winkla, tj. 6 domów,
które należą do wsi Krzewa, ale oddalone są o 2 km od właściwej wioski i
przylegają do Tychowa Nowego, należącego do parafii Mirzec, też
opowiedzieli się za przyłączeniem ich do nowej parafii Jasieniec,
mieszkańcy Małyszyna Nowego pragną także należeć do nowej parafii od
tzw. Wygonu, łącznie ze szkołą podstawową w Małyszynie, natomiast
Małyszyn Stary z wyjątkiem jednego chce należeć do przyszłej parafii
|