|
Wykonanie: xxx
|
orzekł, że ksiądz Rodkiewicz ze względu na stan zdrowia (zrosty i przepuklinę w ranie pooperacyjnej) nie może pracować. 19 lipca 1948 roku ksiądz biskup Lorek mianuje księdza Rodkiewicza do parafii Gozdawa na rezydenta z czego 24 czerwca 1950 roku ksiądz Stanisław Rodkiewicz rezygnuje, zrzeka się i wraca do Domu Księży Emerytów. Stan zdrowia księdza Rodkiewicza z dnia na dzień się pogarsza. Na własną prośbę 31 maja 1961 roku uzyskuje od prymasa Polski kardynała Stefana Wyszyńskiego dyspensę zwalniającą z odmawiania modlitwy brewiarzowej z zamianą na różaniec, a 14 kwietnia 1962 roku mając 76 lat otrzymał także od prymasa pozwolenie na odprawianie mszy świętej w pozycji siedzącej. Akta personalne księdza Stanisława Rodkiewicza kończą się na roku 1965, a mianowicie jest to wpłata w książeczce zbowidowskiej. Zmarł w Domu Księży Emerytów w Sandomierzu 25 sierpnia 1965 roku. Ksiądz Stanisław Łapiński przysłany na początku do Iłży jako wikariusz z rezydencją w Jasieńcu Iłżeckim, w celu tworzenia nowej parafii jako samodzielnej placówki, gdzie pracował od 1949 do 1957 roku.Urodził się 15 kwietnia 1919 roku w miejscowości Łapy - Barwiki w województwie białostockim z rodziców Józefa i Michaliny z Roszkowskich. Państwo Łapińscy byli rodziną wielodzietną (8 dziewcząt i 1 chłopiec). Świadectwo dojrzałości Stanisław uzyskał w 1938 roku w Sandomierzu w Gimnazjum Kurii Biskupiej. Następnie wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu, gdzie studiował w latach 1938 - 1944, po czym 7 maja 1944 roku w katedrze sandomierskiej przyjął święcenia kapłańskie z rak biskupa sandomierskiego Jana Kantego Lorka. Tuż po święceniach pracował jako wikariusz w parafii pod wezwaniem Św. Józefa w Skarżysku - Kamiennej na etacie prefekta szkolnego w latach 1944 - 1949. Następnie na wikariatach w Radoszycach w 1949 roku niespełna rok, w Chobrzanach od listopada 1949 roku. Następną placówką księdza Stanisława Łapińskiego od grudnia 1949 roku jest parafia Iłża na stanowisku wikariusza z rezydencją w Jasieńcu Iłżeckim w celu tworzenia nowej samodzielnej parafii. Od 1951 roku jest proboszczem nowopowstałej parafii w Jasieńcu Iłżeckim aż do 1957 roku. Po Jasieńcu został przesłany do Strzegomia gdzie pracował do 1960 roku, następnie do parafii Nadolna, jednak ze względu na zły stan zdrowia przesłano go na rezydenta do Borkowic. Gdy zdrowie uległo znacznej poprawie objął jako proboszcz parafię Błogie gdzie pracował w latach 1976 - 1994. W roku 1994 udał się w podróż do swoich krewnych do Stanów Zjednoczonych gdzie zmarł 14 czerwca 1994 roku i tam został pochowany. Ksiądz Bronisław Głogowski - proboszcz parafii w Jasieńcu Iłżeckim w latach (1957- 1968). Urodził się 8 grudnia 1908 roku we wsi Wacławów, parafii Cerekiew, w rodzinie Jana i Marii z domu Hernik. Uczęszczał do szkoły powszechnej w Wacławowie, zaś widząc zdolności syna rodzice umieścili go w szkole im. Jana Długosza w Radomiu, a po ukończeniu sześciu klas złożył egzamin do klasy III Gimnazjum Jana Kochanowskiego także w Radomiu. Po uzyskaniu „małej matury” wstąpił do Liceum Kurii Diecezjalnej w Sandomierzu, po czym po otrzymaniu świadectwa dojrzałości wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu, które ukończył w czerwcu 1936 roku przyjmując święcenia kapłańskie 28 czerwca tego roku z rąk księdza biskupa Jana Kantego Lorka, administratora apostolskiego diecezji sandomierskiej. Jako etatowy prefekt w latach 1936- 1954 pracował w Ożarowie, Ćmielowie, Ostrowcu i Wierzbniku (Starachowice). W 1954 roku zapadł na zdrowiu, choroba żołądka i nerek. Jako wikariusz posługiwał w parafii Białaczów, gdzie przez kilka miesięcy pełnił obowiązki administratora. Wkrótce po tym został mianowany proboszczem parafii Jasieniec Iłżecki, gdzie zajął się organizowaniem placu pod budowę nowego kościoła, zaś od 1968 roku był proboszczem parafii Brzeźnica. Choroba wciąż jednak dawała o sobie znać, czyniła ciągłe postępy, leczenie nie dawało rezultatów i tak zaopatrzony sakramentami świętymi na drogę wieczności zakończył życie 16 lutego 1978 roku. Uroczystości pogrzebowe odbyły się w dniach 19 i 20 lutego. Eksportacji przewodniczył ksiądz biskup Walenty Wójcik w otoczeniu około 140 księży, w czasie której podziękował zmarłemu kapłanowi za ofiarną pracę i iście kapłańską postawę w życiu. Egzortę pogrzebową wygłosił wówczas kolega z gimnazjum, proboszcz z Ćmielowa ksiądz kanonik Juliusz Chyżewski. Na drugi dzień tj. 20 lutego mszę świętą pogrzebową odprawił dziekan kozienicki ksiądz Adam Socha, który w serdecznych słowach podziękował parafianom, którzy żegnając swojego proboszcza tak licznie przystąpili do Komunii św. w intencji zmarłego i księżom za udział w obrzędach pogrzebowych.
|
